சேர்வோம் அன்பாய்

மனிதரை மனிதராய்
பார்க்கின்ற தன்மையை
மனிதம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
இழந்துகொண்டிருக்கின்றது

ஆதியில் வந்த மனிதன்
ஆடைகள் அற்றவனானாலும்
அடுத்த மனிதனை
அணைத்து அன்பு பாராட்டினான்

தன்னை மீறிய சக்தியை
கடவுளாய் கொண்டான்
அதிகரித்த சனத்தொகையில்
பிரிவுகள் கொண்டான்

பிரிந்த பிரிவுகளில்
பிறழ்வுகள் கொண்டான்
பிரியாமலே அன்பினை
கடவுளாய் கண்டான்

அன்பை சிவமென்றான்
அன்பை புத்தனென்றான்
அன்பே கர்த்தனென்றான்
அன்பையே அல்லாஹென்றான்

அனைத்தும் பிரிந்தாலும்
அவற்றுள் ஒன்றானது
அன்பெனும் சக்தி
அகிலத்தின் முக்தி

இத்தனை பிரிவிலும்
இருந்தது இன்னுமொன்று
மதங்களில் இருந்தே
மதமில்லை தோன்றியது

பேதைமை கொண்டு
பிரிந்தது உலகம்
இனங்களும் மதங்களுமாய்
இயல்புகளை இழந்தே

இப்போது சண்டையில்
மதவாதிகளும் மதமில்லாதவரும்
இனவாதிகளும் ஜாதி வாதிகளும்
செல்லாமல் போனது அன்பு

செகத்துக்கு தேவை அன்பு
செம்மை மொழியிலும் அன்பு
தேர்ந்தே இருப்போம் அன்பாய்
தேடிய பொருளைச் சேர்வோம் அன்பாய்.

வல்வையூரான்

	Tweet

Post Comment